F. Szewczyk: „To, że gramy z Widzewem już w pierwszej kolejce, może nam tylko pomóc”

Tylko jeden piłkarz w kadrze Gryfa Wejherowo grał wcześniej w Widzewie. To Filip Szewczyk, który w łódzkim zespole występował jednak tylko w juniorach. Przed jutrzejszym meczem postanowiliśmy z nim porozmawiać.

– Jest pan jedynym piłkarzem Gryfa z przeszłością w Widzewie. Jutrzejszy mecz będzie miał jakieś szczególne znaczenie?

– Na pewno tak, bo spędziłem w Widzewie dwa lata. Niestety, w klubie nie ma już żadnego z chłopaków, z którymi chodziłem razem do klasy i grałem w piłkę. Najdłużej został Marcin Pieńkowski, ale też niedawno odszedł.

– Jak to się stało, że jako junior trafił pan do Widzewa?

– Pochodzę z Ostrowa Wielkopolskiego i chciałem pójść do jakiejś dobrej szkółki. Wtedy Widzew był w Ekstraklasie, udało mi się znaleźć kontakt, pojechałem na testy i się dostałem. Trafiłem do szkoły i internatu w Bratoszewicach, zostałem dwa lata, ale później klub upadł i trzeba było przenieść się gdzieś indziej.

– Juniorzy też odczuwali ten ciężki czas dla klubu?

– Zdecydowanie tak. W Ekstraklasie wszystko było w porządku, ale później poszło nie w tę stronę i internat również się skończył. Koledzy poodchodzili, nie mogli mieszkać na miejscu, tylko musieli pojechać w rodzinne strony.

– Niewielu zawodników z tamtego rocznika przebiło się na centralny szczebel.

– Patrząc na to, jakie niektórzy mieli umiejętności, to do seniorskiej piłki mogło ich trafić więcej. Oprócz mnie, przebili się tylko Marcin Pieńkowski i Oktawian Obuchowski, który gra w Skrze Częstochowa, a chłopcom, którym wróżono kariery, nie udało się zaistnieć.

– Po Widzewie wybór padł na Piasta Gliwice.

– Niektórzy zawodnicy zostali w Łodzi, ale ja nie miałem takiej możliwości. W Widzewie grałem z Patrykiem Kucharskim, on po jednym z turniejów przeszedł właśnie do Piasta. Ja byłem miesiąc bez szkoły, bo wszystko się dopiero klarowało, zadzwoniłem do niego i poprosiłem do kontakt. Przeszedłem testy i od trzeciej klasy gimnazjum tam występowałem.

– W młodym wieku trafił pan do Górnika Łęczna i szybko przebił się do składu w I lidze. Plany pokrzyżowała kontuzja?

– Na pewno trochę tak. To kolano wciąż czasem mi się odzywa, ale i tak uważam czas w Łęcznej za udany. Początek był bardzo dobry, później przyszła kontuzja, jednak wiosną w II lidze też sporo pograłem. Jestem z tego zadowolony.

– Zimowe przygotowania Franciszka Smudy wciąż pozostają w pamięci?

– Oczywiście, pamiętam je do dziś! (śmiech) Mocny okres przygotowawczy, czuliśmy się dobrze, ale nie wyszło tak, jak to sobie założyliśmy z trenerem Smudą.

– Trochę żal, że odszedł pan z Górnika?

– To był odpowiedni czas na zmiany. W Górniku przyszedł nowy trener, więc spodziewaliśmy się tego, że będzie mała rewolucja. Nie spełniliśmy oczekiwań, jakie zarząd przed nami postawił, więc przeczuwaliśmy, że część z nas będzie musiała odejść.

– Rewolucja kadrowa miała miejsce też w Gryfie. W pierwszych meczach nie będziecie mieli problemów ze zgraniem?

– Wiadomo, że jest bardzo dużo nowych zawodników i może to na początku sprawiać nam problem. Po ostatnim sparingu z Olimpią Grudziądz jestem jednak pełen optymizmu i wierzę, że już jutro będziemy wyglądać bardzo dobrze.

– Walczycie o pełną pulę?

– Na pewno się nie podłożymy i mam nadzieję, że skończymy z dorobkiem punktowym.

– Ekscytacja w szatni już jest?

– Oczywiście, że tak. Już w pierwszym meczu sezonu trafił nam się Widzew, dla nowych zawodników będzie to debiut przed widownią w Wejherowie. Przyjdzie dużo ludzi i każdy będzie chciał się pokazać z dobrej strony. To, że gramy z Widzewem już w pierwszej kolejce, może nam tylko pomóc.

– Bramka strzelona Widzewowi będzie smakowała podwójnie?

– Widzew to klub, który zna każdy w Polsce, więc ewentualna bramka z pewnością będzie bardzo cieszyła.

Rozmawiał Kamil