M. Przybylski: „Trener Franciszek Smuda nawet nie znał mojego imienia”

Michał Przybylski trafił do łódzkiego zespołu w styczniu 2018 roku. Nie potrafił wywalczyć miejsca w podstawowym składzie i licznik jego występów w pierwszej drużynie zatrzymał się na czterech meczach. W wywiadzie dla Przeglądu Sportowego opowiedział o kulisach pobytu w RTS.

O podpisaniu umowy z Widzewem

„Byłem świeżo po debiucie w reprezentacji Polski U-20. Dostałem mnóstwo wiadomości od przedstawicieli największych i najpoważniejszych agencji menedżerskich w Polsce. Z jedną z nich nawiązałem współpracę i dostałem propozycję gry w trzecioligowym wtedy Widzewie. Wydawało mi się, że to będzie świetny ruch: mama mieszka w Łodzi, klub duży, z tradycjami i aspiracjami, fantastyczni kibice. Wszystko się zgadzało.”

O poznaniu Franciszka Smudy

„Przyszedłem na pierwszy trening, a trener Franciszek Smuda nawet nie znał mojego imienia, nie bardzo wiedział kim jestem. To było bardzo dziwne, bo wcześniej, kiedy byłem w gabinecie prezesa, słyszałem jak to bardzo wszyscy w klubie na mnie czekają, wierzą we mnie i obiecywali, że będę gwiazdą.”

O treningach

„Trener rzadko ze mną nie rozmawiał. W czasie okresu przygotowawczego powiedział w pewnym momencie, że widzi mnie na pozycji defensywnego pomocnika, żebym nauczył się pracy w obronie. Nie byłem zachwycony, bo jestem ofensywnym pomocnikiem, więc zmiana była dla mnie bardzo duża. Ale zgodziłem się, bo myślałem, że zagram w taki sposób tylko jeden mecz.”

O braku minut na boisku

„Gdy zaczął się sezon, praktycznie nie grałem. Na rozmowę wziął mnie dyrektor sportowy Zdzisław Kapka i zapytał, co się dzieje. Powiedziałem wprost, że to są jaja, jak zostałem potraktowany. Po kilku tygodniach zostałem już zupełnie odstawiony od składu, a na treningach nawet nie uczestniczyłem w gierkach, tylko ćwiczyłem z boku z masażystą, który rzucał mi piłkę.”

O kontrakcie

„Moja teoria jest taka, że ktoś z szefów klubu był dobrym znajomym menedżera i dał mu zarobić. Doszły mnie słuchy, że za mój podpis pod kontraktem agent dostał kilkadziesiąt tysięcy zł., a więc konkretną sumę jak na trzecią ligę i gracza ze śmiesznej ligi z Wysp Owczych. Czy rzeczywiście tak było, nie wiem. Słyszałem również, że niektórzy zawodnicy Widzewa mieli wpisaną w kontrakt zagwarantowaną liczbę minut, jakie mieli rozegrać w sezonie. Ja nie miałem.”