Skrzydłowi w końcu z liczbami (analiza)

Latem Widzew sprowadził trzech nowych skrzydłowych, ponieważ nie był zadowolony z jakości poprzednich. Tymczasem po siedmiu kolejkach nowego sezonu boczni pomocnicy nie notowali żadnych liczb. W końcu się to zmieniło.

W letnim oknie transferowym drużynę opuścili Jakub Łukowski, Hilary Gong oraz Jakub Sypek. Z tej trójki kibice najmocniej żałowali rozstania z tym ostatnim zawodnikiem, ponieważ w minionych rozgrywkach rzadko zawodził. Strzelił pięć goli i zanotował dwie asysty, o czym Łukowski z Gongiem mogli tylko pomarzyć. Ten pierwszy po świetnym początku kompletnie stracił formę, a drugi nie miał jej praktycznie przez całą kampanię. Obaj w sumie nie mieli tak dobrych statystyk, jak Sypek, ale łodzianie i tak zdecydowali go pożegnać. Co prawda dostał on propozycję przedłużenia umowy, ale perspektywa siedzenia na ławce rezerwowych nie była zbyt atrakcyjna i piłkarz postanowił odejść.

Przy Piłsudskiego nie płakali po Sypku, ponieważ w jego miejsce pozyskali Samuela Akere i Angela Baenę, którzy mieli dać zespołowi jeszcze więcej jakości na prawej flance. Początkowo miejsce w wyjściowej jedenastce wywalczył Nigeryjczyk, za którego według nieoficjalnych źródeł zapłacono bułgarskiemu Botewowi Płowdiw 750 tysięcy euro. W momencie przeprowadzania tej transakcji był to nowy rekord transferowy klubu, z kolei Hiszpan przeniósł się do Łodzi za darmo, bowiem wygasła jego umowa z Wisłą Kraków. Szansę gry dostawali obaj, choć Baena głównie jako rezerwowy. Do podstawowego składu wskoczył dopiero w meczu z Lechem Poznań, gdy trenerem został Patryk Czubak. Zaprezentował się wówczas nieźle, ale wciąż obaj gracze nie zdobywali bramek i nie zaliczali asyst.

Los uśmiechnął się do nich w niedzielę. Bardzo aktywny i niebezpieczny tego dnia Baena w 9. minucie spotkania z Arką Gdynia przeprowadził solową akcję, kończąc ją strzałem po zejściu z piłką do środka boiska. Futbolówka szczęśliwie odbiła się od nogi Juliena Celestine’a, utrudniając reakcję Damianowi Węglarzowi, po czym wpadła do siatki. W pierwszej doliczonej minucie fortuna sprzyjała Akere, który chwilę po wejściu na murawę dobił wcześniejsze uderzenie Andiego Zeqiriego i także odblokował swój licznik w czerwono-biało-czerwonych barwach. Dodajmy też, że najlepszy na boisko Baena mógł skończyć zawody jeszcze z dwiema asystami! W pierwszej połowie jego podania nie wykorzystał Pape Meissa Ba, a tuż po zmianie stron Zeqiri. Obie sytuacje, wypracowane przez 24-latka, były tzw. setkami i powinny skończyć się trafieniami.

Wciąż na swojego pierwszego gola lub asystę czeka natomiast Mariusz Fornalczyk. Biegający po lewej stronie pomocy widzewiak zaliczył udany występ przeciwko Arce, ale zakończył go bez liczb. Bliski wpisania się na listę strzelców po jego akcji był Juljan Shehu, ale tym razem rykoszet pomógł Węglarzowi w złapaniu piłki. Wydaje się, że Fornalczyk jest coraz bliżej przełamania i już niedługo zera w jego indywidualnych statystykach znikną.

Sprawdziliśmy też, jak wyglądają wszystkie najistotniejsze parametry statystyczne całej trójki. Wszyscy zaliczyli komplet występów, ale minutowo widać sporą różnicę pomiędzy nimi. W czym nad kolegami góruje Samuel Akere? Najdokładniej podaje piłkę, jest najskuteczniejszy w pojedynkach defensywnych i często odzyskuje oraz przechwytuje futbolówkę. 21-latek ma jednak problemy z celnością strzałów i dośrodkowań, skutecznością w dryblingach i pojedynkach w ataku. Angel Baena najcelniej uderza, centruje i drybluje. Najlepiej radzi sobie w starciach ofensywnych i rzadko traci piłkę na własnej połowie boiska. Ma na koncie gola przy najmniejszym xG z tej trójki i najwyższy współczynnik oczekiwanych asyst, co oznacza, że najlepiej kreuje okazje partnerom. Powinien natomiast popracować nad dokładnością podań i pracą w destrukcji (pojedynki i odzyskane piłki). Mariusz Fornalczyk wyróżnia się głównie aktywnością. Ma najwięcej podań i strzałów, choć tylko jedno kluczowe zagranie. Często odzyskuje piłkę, ale mógłby rzadziej tracić ją na swojej połowie. W większości elementów jest po prostu przeciętny.