Ilić w ogniu krytyki po koszmarnym występie

Veljko Ilić nie będzie dobrze wspominał swojego drugiego występu na polskich boiskach. Golkiper musiał w niedzielę trzykrotnie wyjmować piłkę z siatki, do czego w dużej mierze sam się przyczynił. Z tego powodu w mediach spadła na niego lawina krytyki.

Choć za drużyną Widzewa dopiero dziewięć spotkań, między słupkami zdążyło stanąć aż trzech golkiperów. Przed sezonem miano pierwszego utrzymał Rafał Gikiewicz, choć latem sprowadzono mu wreszcie solidnego konkurenta w osobie Macieja Kikolskiego. Obaj w trakcie przygotowań prezentowali się poprawnie, dlatego uznano, że nie ma podstaw do natychmiastowej zmiany, choć Gikiewiczowi „zbierało się” już od pewnego czasu. Na tamtym etapie nie planowano jednak żadnych dodatkowych ruchów kadrowych.

W meczu inaugurującym kampanię Gikiewicz zachował czyste konto, choć trzeba przyznać, że Zagłębie Lubin nie zmuszało go do wytężonej pracy. Oddało tylko dwa celne strzały, o łącznym wskaźniku expected goals na poziomie 0,65. Gorzej było w drugiej kolejce, w Białymstoku. Już przy pierwszym trafieniu „Giki” nie popisał się przy wznowieniu gry, ale dużo bardziej zawinił w doliczonym czasie, gdy niepotrzebnie podał piłkę do naciskanego Mateusza Żyry. Obrońca mógł, a nawet powinien, zażegnać zagrożenie, ale nie zmienia to faktu, że należało oddalić piłkę od własnego pola karnego, zamiast silić się na koronkowe rozgrywanie. Nie był to pierwszy tego typu zły wybór 37-latka, po którym zespół tracił gola, więc ówczesny trener Zeljko Sopić w spotkaniu z GKS Katowice postawił na Kikolskiego.

Pozyskany za 300 tysięcy euro z Legii Warszawa golkiper zadebiutował udanie, bowiem nie stracił gola, a „Gieksa” na jednego (patrząc przez pryzmat xG) zapracowała. Kikolski bronił także w czterech kolejnych meczach. Do czasu starcia w Poznaniu ocena jego występów pozostawała umiarkowanie pozytywna. Nie wyróżniał się niczym spektakularnym, ale też niczego nie zawalał, co uznano za mały progres. Recenzja 21-latka znacznie pogorszyła się jednak po starciu z Lechem, w którym jego błąd przy próbie złapania piłki po dośrodkowaniu doprowadził do utraty gola i w konsekwencji porażki.

Wtedy postanowiono działać, dokonując „awaryjnego” zakupu Ilicia. Mówiło się, że to okazja, ponieważ wyceniany na 3,5 miliona euro bramkarz był do wzięcia za 1/7 tej kwoty, jeśli wierzyć nieoficjalnym danym. W dodatku to zawodnik regularnie powoływany do reprezentacji Serbii, co utwierdzało kibiców w przekonaniu, że Mindaugas Nikolicius zrobił kawał dobrego interesu. Angaż nowego gracza oznaczał automatycznie pogłębienie kłopotów Gikiewicza, który stał się dopiero trzecim wyborem. W końcówce okna transferowego starał się więc zmienić barwy i niewiele zabrakło, by dołączył do Zagłębia. Ostatecznie nic z tego nie wyszło, ponieważ ze względu na opieszałość działaczy „Miedziowych” zabrakło czasu.

Wracając do Ilicia, identycznie jak dwaj poprzednicy zaczął od zagrania na „zero z tyłu”. Arka Gdynia, przeciwko której debiutował, kilkukrotnie sprawdzała jego umiejętności i musiała obejść się smakiem. 22-latek popełnił tylko jeden błąd, odbijając piłkę po strzale przed siebie i o mało nie skorzystał z tego Sebastian Kerk. Usprawiedliwieniem dla nowego widzewiaka były jednak warunki pogodowe – nasiąknięta od deszczu murawa nie ułatwiała pracy. Tak czy inaczej, na wychowanka Crvenej Zvezdy Belgrad patrzono z nadziejami na stabilizację między słupkami.

Wydarzenia, jakie miały miejsce w niedzielę w Zabrzu mocno podkopało jednak zaufanie do Veljko Ilicia. Przy pierwszym golu Górnika źle zachował się przy płaskiej centrze, wypuszczając piłkę z rąk, z czego skorzystał Jarosław Kubicki. Równie źle było przy decydującym trafieniu i choć po uderzeniu Ousmane Sowa doszło do rykoszetu, nie było to na tyle wymagające wyzwanie, by sobie z nim nie poradzić. Niestety, zamiast odbić futbolówkę do boku, Ilić praktycznie sam wrzucił ją sobie do siatki. Statystyki mówią wszystko, bowiem według nich współczynnik goli oczekiwanych przy wszystkich trzech bramkach łącznie wyniósł zaledwie 0,40!

Nic dziwnego, że na Serba spadła fala krytyki. Pretensje mieli do niego nie tylko kibice Widzewa, którzy w ramach wisielczego humoru zaczęli apele o szansę dla Jana Krzywańskiego czy Antoniego Błockiego, czyli golkiperów numer cztery i pięć w klubowej hierarchii. Obarczanie Ilicia winą za porażkę z nowym liderem Ekstraklasy jest oczywiście zasadne, ale absolutnie nie powinno to przekreślać jego przyszłości przy Piłsudskiego. Weryfikacja jego umiejętności powinna nastąpić po rozegraniu znacznie większej liczby spotkań, zakładając, że słabsza postawa może trafić się każdemu.

Bardzo interesująco zapowiada się pod kątem obsady bramki środowy mecz Pucharu Polski w Niecieczy. Zagadką pozostaje bowiem pytanie, na kogo postawi Patryk Czubak. Wielu trenerów dokonuje w takich starciach rotacji, dając okazję do gry temu, kto nie otrzymuje jej w lidze. W tym wypadku trudno stwierdzić jednak, kto obecnie w RTS jest „dwójką”. Czubak może też chcieć od razu dać szansę rehabilitacji negatywnemu bohaterowi z Roosevelta, ale na razie nie zdradza swoich planów. „Z mojej strony jest to na pewno niekomfortowa sytuacja, ponieważ w ostatnich sześciu meczach, niezależnie od tego, kto stał w bramce, zdarzało się, że wpadały bramki, które nie powinny wpaść. Mamy jasno określoną specyfikę jeśli chodzi o Puchar Polski – musimy być stabilni i w końcu w czymś wytrwać” – mówił po niedzielnej konferencji prasowej szkoleniowiec Widzewa.