Oceny widzewiaków po meczu z Górnikiem

Kąpiel oczu po tym „emocjonującym” pojedynku była wskazana, a wraz z nią zwolnienie lekarskie z powodu uszczerbku na zdrowiu psychicznym – niektórzy potrzebowali to odespać, a inni rozchodzić. Z kronikarskiego obowiązku trzeba jednak zasiąść do ocen meczowych i podsumować mecz w wykonaniu czerwono-biało-czerwonych. Jak ich oceniliśmy?

Rafał Gikiewicz:
Zabrzanie oddali zaledwie jeden strzał na jego bramkę, którego system xG wycenił na 0,02. „Giki” nie miał w tym spotkaniu roboty, którą można byłoby spaprać. Przy pustej bramce rywale prawdopodobnie i tak nie zdobyliby żadnego gola. Golkiper łodzian miał drugą co do wielkości ilość wymienionych podań, co również sporo mówi o tym meczu.
Ocena: 5

Marcel Krajewski:
Zaliczył najwięcej, bo aż trzynaście strat, z czego aż dziewięć razy na własnej połowie. Co ciekawe, nijak wpłynęło to na obraz meczu. Zanotował również drugą co do wielkości ilość odzyskanych piłek. Wygrał zaledwie trzy z ośmiu starć w defensywie i pięć z ośmiu w ofensywie. Miał też trochę problemów z szybkim Ismaheelem, czy równie dynamicznym Furukawą.
Ocena: 4,5

Mateusz Żyro:
Ciężko nam wskazać winnego z dwójki Żyro – Ibiza, ale w czterdziestej siódmej minucie Ismaheel znalazł się w dobrej sytuacji i oddał strzał głową – gdyby na jego miejscu był ktoś, chociażby średnio grający głową, to mogłoby się to źle skończyć dla zespołu Sopicia. Para stoperów nie przekazała sobie odpowiednio krycia, co skutkowało jeszcze dwoma-trzema sytuacjami dla rywala. Zaliczył osiem strat, sześć razy piłkę odzyskiwał i stoczył zaledwie dwa pojedynki w defensywie, z czego wygrał jeden z nich.
Ocena: 4

Juan Ibiza:
Pierwsze dwa zdania – kopiuj, wklej z oceny Mateusza Żyry. Stoczył trzy starcia w defensywie i wygrał dwa z nich, a do tego sześciokrotnie tracił piłkę, kiedy odzyskiwał ją pięciokrotnie.
Ocena: 4

Samuel Kozlovsky:
W ostatnim czasie raziła w oczy jego ilość strat w stosunku do odzyskanych piłek. W meczu z Górnikiem tracił piłkę zaledwie sześć razy, kiedy odzyskiwał ją aż szesnastokrotnie, co jest najlepszym wynikiem spośród wszystkich widzewiaków. Stoczył siedem starć w defensywie i czterokrotnie wychodził z nich zwycięsko. Miał również najwięcej przechwytów spośród wszystkich graczy łodzian – osiem oraz najwięcej wybić – trzy. Był bardzo aktywny i z tyłu zagrał naprawdę dobry mecz, choć nie obyło się bez wpadki. W 34. minucie nie zdążył za wbiegającym w pole karne Olkowskim, ale ten oddał fatalny strzał głową. Słabo wypadł w ofensywie, gdzie stoczył trzy starcia i wszystkie je przegrał.
Ocena: 6,5

Marek Hanousek:
Paradoksalnie on też nie miał sporo pracy, bo łodzianie niechętnie grali przez środek boiska. Siedmiokrotnie piłkę tracił i tyle samo razy ją odzyskiwał. W defensywie stoczył sześć starć i wygrał cztery z nich. Nie pokazał nic wielkiego, ale też nic nie zawalił – po prostu kolejny nudny dzień w biurze.
Ocena: 5

Kamil Cybulski:
Słaby mecz „Cybula”. Zaliczył siedem celnych podań (z dziesięciu prób), jeden udany drybling, a do tego stoczył zaledwie jeden pojedynek w ofensywie, który udało mu się wygrać. Trzykrotnie tracił piłkę i raz ją odzyskiwał. Słusznie zmieniony w przerwie – nie zrobił tyle wiatru ile, chociażby w przegranym starciu z Motorem.
Ocena: 3

Juljan Shehu (zawodnik meczu):
Odnotował najwyższy procent celnych podań – 92% spośród wszystkich piłkarzy łódzkiego Widzewa. Zaledwie pięciokrotnie piłkę odzyskiwał, ale tylko sześć razy ją tracił. Albańczyk stoczył również najwięcej pojedynków na boisku, bo aż dwadzieścia cztery. Na to składa się pięć starć w defensywie, z których udało się wygrać cztery, jedenaście w ofensywie – tam już Shehu wypadł słabo, bo wygrał zaledwie dwa starcia oraz po cztery pojedynki w powietrzu i o bezpańską piłkę – w obu przypadkach trzykrotnie był górą. Od powrotu z reprezentacji pozostaje najgroźniejszym graczem czerwono-biało-czerwonych. W Zabrzu już w czwartej minucie skorzystał z dośrodkowania Czyża. Według nas intencją był strzał z woleja, ale wyszło z tego bardzo dobre podanie do Frana Alvareza. W pięćdziesiątej ósmej minucie to od niego zaczęła się kolejna akcja, kiedy na połowie rywala przechwycił piłkę i wystawił ja Tupcie. Słowak jednak pogubił się pod polem karnym rywala. W siedemdziesiątej pierwszej minucie znów w stworzone zagrożenie był zamieszany Shehu, który świetnie przyjął piłkę na skraju pola karnego i oddał strzał z dystansu, który parował wprost pod jego nogi Majchrowicz. Albańczyk z tego skorzystał i przytomnie zagrał do lepiej ustawionego Sypka, ale on nie potrafił skorzystać z danego mu prezentu. Podsumowując, mimo słabej skuteczności w ofensywnych pojedynkach i tak sprawiał największe zagrożenie pod bramką Górnika.
Ocena: 7

Szymon Czyż:
Był bardzo aktywny w pierwszej połowie, kiedy często uciekał do lewego skrzydła. W czwartej minucie to on rozpoczął akcję ekipy Sopicia. Najpierw skutecznie wyprzedził rywala i odebrał mu piłkę, a później dokładnie dośrodkował na nogę Shehu. Z błędów w pamięci mamy sytuację z około osiemdziesiątej minuty, kiedy dał się ograć Sowowi z lewej strony boiska. Przytomnie zachował się wtedy Volanakis, który wypchnął Senegalczyka przed pole karne. Zaliczył dwanaście strat, a do tego siedmiokrotnie odzyskiwał piłkę. Stoczył dziewięć pojedynków w defensywie, z czego wygrał pięć, natomiast w ofensywie mierzył się z rywalem czterokrotnie i zwycięsko wychodził dwa razy.
Ocena: 4,5

Fran Alvarez:
Dosyć niecodziennie wystąpił na lewej pomocy, a w końcówce grał jako… środkowy napastnik. To dużo mówi o skonstruowanej przez pion sportowy kadrze. Można sobie pluć w brodę, bo w końcówce w jego stronę niezłe dośrodkowanie posłał Nunes i gdyby na miejscu Hiszpana był napastnik z krwi i kości, czyli prawdopodobnie ktoś nieco wyższy lub szybszy, to piłka znalazłaby drogę do siatki. I nie mamy tu pretensji do Frana, który ma tyle wspólnego z grą jako napastnik, co my. Szkoda jednak tej sytuacji z czwartej minuty, kiedy oddawał intuicyjny strzał. Majchrowicz stal centralnie przy słupku, a w świetle bramki stał jeden gracz Górnika. Wydaje się, że można było jednak ułożyć tak stopę, aby piła powędrowała bliżej drugiego słupka. Stoczył osiem starć w defensywie i wygrał sześć z nich. Gorzej wypadł w ofensywie, gdzie z ośmiu starć zaledwie dwukrotnie wyszedł zwycięsko. Warto też dodać, że zanotował największą co do wielkości ilość przechwytów – sześć.
Ocena: 6

Lubomir Tupta:
Powtarzamy jak mantrę, że nie jest napastnikiem i ta pozycja mu nie służy, ale musimy chyba też zacząć powtarzać, że przy okazji jest przeciętnym piłkarzem, który w Łodzi miejsca nie zagrzeje. W pięćdziesiątej ósmej minucie miał obok siebie znacznie lepiej ustawionego Alvareza, ale zamiast mu podać – zdecydował się na akcję indywidualną, którą zakończył strzałem nad poprzeczką. Dobrze zachował się w siedemdziesiątej minucie, kiedy dobrze się pokazał na pozycji i wystawił piłkę Shehu, choć tu też można mieć do niego pretensje, bo było to proste podanie do nogi, a i tak podawał za plecy Albańczyka, który uratował się efektownym przyjęciem piłki. Widzew jest swego rodzaju fenomenem, bo na dobrą sprawę – według nas – utrzymał się już w lidze, grając całą rundę bez napastnika. A pretensję można mieć tylko do osób, które na coś takiego pozwoliły.
Ocena: 3

REZERWOWI

Jakub Sypek:
Zdążył tylko fatalnie przyjąć piłkę po podaniu Shehu, a poza tym wiele na boisku nie pokazał. Stoczył osiem pojedynków, z których wygrał zaledwie dwa, a do tego sześciokrotnie tracił piłkę.
Ocena: 3

Polydefkis Volanakis:
To była wymuszona zmiana, ale wypadł solidnie. Nie można się do niego przyczepić. Zaliczył jedno niecelne podanie i jedną stratę. A poza tym dwukrotnie futbolówkę odzyskiwał i raz ją wybijał.
Ocena: 5

Fabio Nunes:
Ze smutkiem to stwierdzamy, ale był najlepszym skrzydłowym łodzian w tym meczu. Wprowadził sporo wiatru. Zaliczył naprawdę dobre dośrodkowanie w stronę Alvareza, ale Hiszpan nie zdążył do piłki lub zabrakło mu nieco centymetrów. Portugalczyk stoczył dwa starcia w ofensywie i oba wygrał.
Ocena: 5

Hubert Sobol:
Grał zbyt krótko, aby móc ocenić jego występ.
Ocena: brak

Skala ocen: 1-10 (wyjściowa 5)

Metodologia oceniania:
Każdy zawodnik zaczyna mecz z wyjściową oceną 5. Po udanym zagraniu otrzymuje pół punktu, a jeśli jest to kluczowe dla przebiegu meczu (np. gol, asysta, ważne podanie lub istotna interwencja obronna), cały punkt. Analogicznie punkty są odejmowane po nieudanym zagraniu. Na koniec spotkania punkty są zliczane, tworząc finalną ocenę. Pod uwagę bierzemy tylko graczy, którzy spędzili minimum piętnaście minut na boisku.