Oceny widzewiaków po meczu z ŁKS

Za nami jeden z ważniejszych meczów Widzewa Łódź w tym sezonie. Niestety, podopieczni Enkeleida Dobiego nie potrafili utrzymać dwubramkowego prowadzenia i musieli zadowolić się zaledwie jednym punktem w derbowym starciu. Jak oceniliśmy poszczególnych zawodników za to spotkanie?

Jakub Wrąbel:
Nie wiadomo, jakim wynikiem zakończyłyby się 66. Derby Łodzi, gdyby nie interwencje golkipera Widzewa. Dokonał rzeczy niebywałej i zatrzymał strzał Maksymiliana Rozwandowicza z pięciu metrów. Później bronił bardzo pewnie, ale przy obu zdobytych bramkach był właściwie bezradny. Jest prawdziwą ostoją zespołu, można na niego liczyć w ciężkich chwilach. Na ten moment bezapelacyjnie wyrasta na najlepszy zimowy transfer.
Ocena: 7

Łukasz Kosakiewicz:
Bardzo słaby występ, którego nie jest w stanie zamaskować nawet bezpośredni udział w zdobytej bramce. Pod koniec pierwszej połowy popełnił pięć błędów na przestrzeni kilku minut i tylko dzięki niedokładności rywali piłkarze Widzewa schodzili na przerwę bez straconego gola. Po przerwie jego gra nie uległa poprawie, a gospodarze okazali się niestety skuteczniejsi. Ofensywna aktywność Kosakiewicza w drugiej części ograniczyła się do dalekich wybić piłek na połowę ŁKS. Powiedzenie, że były to próby odszukania kolegi z zespołu byłoby kłamstwem.
Ocena: 4

Krystian Nowak:
Widać, że samobójcza bramka w starciu z Radomiakiem Radom rozwiązała problemy ze skutecznością u defensora. Tym razem trafił już do odpowiedniej bramki, a sposób, w jaki to zrobił był godny rasowego napastnika. Już samym przyjęciem futbolówki na klatkę piersiową minął bramkarza, a później nie zostało mu nic innego, jak wpakować ją między słupki. W obronie też dzielnie sobie poczynał. Momentami był zaporą nie do przejścia. Dobrze czytał grę i starał się ubiegać rywali. Równie często naprawiał pomyłki swoich kolegów, ale to nie wystarczyło, aby uchronić drużynę przed stratą punktów.
Ocena: 7

Daniel Tanżyna:
Podobnie jak jego kolega ze środka obrony zagrał dobre zawody. Nie przesadzał z agresywnością, a w tempo doskakiwał do rywali, często nawet ich uprzedzając. Brakowało u niego za to dokładności w wyprowadzeniu piłki i zimnej krwi pod polem karnym rywali. Można powiedzieć, że miał piłkę meczową na nodze przy jednobramkowym prowadzeniu, ale nieznacznie chybił. Warto wspomnieć, że na lewej stronie obrony był osamotniony, bo Kacper Gach w żadnym stopniu mu nie pomagał.
Ocena: 6,5

Kacper Gach:
Chyba najgorszy piłkarz Widzewa na boisku. Kompletnie nie radził sobie w obronie. Co prawda na jego stronie operował Pirulo, który bez wątpienia był najlepszym zawodnikiem na murawie, niemniej jednak profesjonalista powinien szybko wyciągać wnioski z popełnionych błędów. W tym przypadku z każdą minutą było gorzej. Oczywiście to on asystował przy pierwszym golu, ale też był głównym winowajcą przy golu kontaktowym dla ŁKS. Wcześniej jego liczne straty piłki nie były brzemienne w skutkach, ale nie w jednym domu kibica czerwono-biało-czerwonych włos na głowie się zapewne zjeżył.
Ocena: 4

Mateusz Michalski:
Spodziewaliśmy się trochę lepszego występu ze strony tego skrzydłowego. W akcjach ofensywnych był właściwie niewidoczny, a z bitych przez niego stałych fragmentów gry niewiele wynikało. Napracował się za to w defensywie, bo wyjątkowo chaotyczny tego dnia był Łukasz Kosakiewicz. Ostatnio życzyliśmy bramki Krystianowi Nowakowi i to życzenie się spełniło, a więc teraz robimy to samo w przypadku Mateusza Michalskiego. Niech się przełamie, a w Opolu da trochę radości sympatykom Widzewa.
Ocena: 5,5

Bartłomiej Poczobut:
Bardzo dużo biegał po boisku, bo rywal raz za razem przegrywał futbolówkę z jednej na drugą stronę. Nie odpuszczał przeciwnikom, chociaż ci dość dobrze sobie radzili z jego pressingiem. Prawdopodobnie takie dostał wytyczne na mecz i je w jakimś stopniu zrealizował. Niestety, brakuje mu należytej jakości, ponieważ w drugiej połowie trudno sobie przypomnieć, aby gracze Widzewa chociaż przez chwilę utrzymali piłkę w środkowej strefie. Na uwagę zasługuje jego bardzo dobre podanie do Marcina Robaka z pierwszej połowy. Kapitan łodzian zbyt długo zwlekał i rywale zdążyli zablokować jego uderzenie.
Ocena: 6

Patryk Mucha:
Musimy chyba zmienić powiedzenie: „harował jak wół” na „harował jak Mucha”. Ściągnięty latem pomocnik jest coraz jaśniejszym punktem drużyny. Był właściwie wszędzie, naprawiał błędy swoich kolegów i głównie przez niego gospodarze szukali bocznych stref boiska. Mało widoczny w ofensywie, ale w drugiej połowie trudno mówić o jakichkolwiek próbach zagrożenia bramce gospodarzy. Gdyby jeszcze tylko potrafił wziąć na siebie ciężar rozgrywania akcji i uspokoić grę w kluczowych momentach…
Ocena: 6,5

Michael Ameyaw (piłkarz meczu):
Doskonale wykorzystał daną mu szansę. Po kilku udanych akcjach został wzięty na celownik przez rywali. Nawet podwojone krycie nie stanowiło dla niego problemu i z dużą łatwością radził sobie z rywalami w próbach dryblingu. W pierwszej połowie doskonale ukrywał wszystkie wady lewego obrońcy Widzewa i w dużej mierze przyczynił się do tego, że rywal nie był w stanie skutecznie sfinalizować akcji. Swój udany występ przypieczętował zdobytą bramką! Oby następne mecze potwierdziły zwyżkę jego formy.
Ocena: 7

Przemysław Kita:
Zaangażowania nigdy nie było można mu odmówić, ale tym razem ono nie wystarczyło, aby wpisać się w meczowy protokół. Biegał za dwóch, był pierwszym obrońcą i często starał się wspierać skrzydłowych. Niestety, rywale zdawali sobie sprawę z jego umiejętności, przez co ciągle czuł ich oddech na swoich plecach. Nie miał choćby cienia szansy na zdobycie bramki.
Ocena: 6

Marcin Robak:
Gdy zszedł z boiska, widać było ogromną stratę jakości. Widzewiacy mieli problem, aby przytrzymać dłużej piłkę i wymienić kilka celnych podań. W pierwszej połowie Robak kilkukrotnie starał się zagrozić bramce Arkadiusza Malarza, ale zazwyczaj czegoś brakowało. Nie zapominał wracać do obrony, gdy było to konieczne. Liczymy na jego przełamanie w najbliższym meczu i z całego serca mu tego życzymy!
Ocena: 6

REZERWOWI

Paweł Tomczyk:
Właściwie niczego nie wniósł na boisko, ale napastnicy żyją z podań, a tych w jego kierunku było jak na lekarstwo. W sobotę nawet jak się pojawiały, to zostawiały wiele do życzenia. Jedyne, co mógł robić Tomczyk, to ciągle naciskać na rywala. Owszem starał się tak grać, ale na pewno inaczej wyobrażał sobie swój występ.
Ocena: 5

Marek Hanousek:
Wprowadzony na boisko, aby wnieść trochę spokoju i przyczynić się do dłuższego utrzymywania piłki przez czerwono-biało-czerwonych. Nie możemy powiedzieć, że ta sztuka mu się udała, bo chyba każdy widział przebieg drugiej połowy meczu. Debiut Czecha nie należał do udanych, ale rywal po przerwie zagrał koncertowo. Co więcej, mógł szybciej doprowadzić do wyrównania, lecz Hanousek uprzedził napastnika rywali i oddalił zagrożenie.
Ocena: 5,5

Filip Becht:
Gorzej od Kacpra Gacha wypaść nie mógł. Zahamował w małym stopniu poczynania gospodarzy na prawym skrzydle. Niestety, to z jego strony dograno piłkę do Ricardinho, który zdobył wyrównującą bramkę. Widać w tym młodzieżowcu chęci do gry, bo przynajmniej próbował wyjść z piłką i celnie podać do kolegi z drużyny. Nie ograniczał swojej aktywności na boisku do jak najdalszego wybicia futbolówki.
Ocena: 5,5

Piotr Samiec-Talar:
Najlepszy piłkarz, który został desygnowany do gry z ławki rezerwowych. To on wprowadził odrobinę spokoju w poczynania Widzewa i dał zalążek kilku ofensywnym próbom. Potrafił utrzymać się przy piłce oraz w dość łatwy sposób minąć dwóch rywali. Niestety, pozostali koledzy byli bardzo wypompowani ciągłą obroną, przez co nie wspomagali go nazbyt w jego akcjach. Drzemie w nim duży potencjał.
Ocena: brak

Dominik Kun:
Próbował szarpnąć grę łodzian, ale bezskutecznie. Kilka razy przedarł się pod pole karne rywali, ale brakowało mu dokładności w ostatnim podaniu. Miał zabezpieczyć lewą stronę boiska, lecz Pirulo tego dnia był właściwie nie do zatrzymania. Miał spory udział w straconej bramce – nie przeciął dośrodkowania, po którym Ricardinho ustalił wynik meczu.
Ocena: brak

Skala ocen: 1-10 (wyjściowa 6)
1 – najgorszy mecz w życiu
2 – poniżej wszelkiej krytyki
3 – fatalnie
4 – bardzo źle
5 – źle
6 – przeciętnie
7 – dobrze
8 – bardzo dobrze
9 – blisko perfekcji
10 – mecz życia

Metodologia oceniania:
Każdy zawodnik zaczyna mecz z wyjściową oceną 6. Po udanym zagraniu otrzymuje pół punktu, a jeśli jest to kluczowe dla przebiegu meczu (np. gol, asysta, ważne podanie lub istotna interwencja obronna), cały punkt. Analogicznie punkty są odejmowane po nieudanym zagraniu. Na koniec spotkania punkty są zliczane, tworząc finalną ocenę. Pod uwagę bierzemy tylko graczy, którzy spędzili minimum piętnaście minut regulaminowego czasu gry.