Widzewiacy wreszcie wybudzili się z koszmaru

Zwycięstwo w niedzielnym spotkaniu z Puszczą Niepołomice było nie tylko zwykłym dopisaniem sobie w ligowej tabeli trzech punktów. To przerwanie fatalnej serii domowych porażek, co może być kluczowe dla dalszych losów sezonu.

Takiego koszmaru kibice Widzewa jeszcze nigdy w swojej historii nie przeżywali. Wręcz przeciwnie, przyzwyczaili się przez lata, że na boiskach rywali z wygrywaniem bywa różnie, ale przy Piłsudskiego drużyna potrafi się zmobilizować i łatwo punktów nie oddaje. Nawet w najgorszych latach, gdy czerwono-biało-czerwoni spadali z Ekstraklasy, potrafili być u siebie groźni dla każdego. W lepszych czasach „Serce Łodzi” było prawdziwą twierdzą nie do zdobycia. Runda wiosenna poprzedniej kampanii i niemoc przed własną publicznością były więc dla niektórych fanów prawdziwym szokiem.

Jesienią piłkarze Janusza Niedźwiedzia przegrali z Lechią Gdańsk, Legią Warszawa i w dziwny sposób z Radomiakiem Radom. Porażki te były jednak przeplatane zwycięstwami lub remisami, a końcowa pozycja w tabeli sprawiła, że nikt specjalnie się tym nie przejmował. Druga część sezonu była jednak olbrzymią traumą. Po remisach z Pogonią Szczecin i Jagiellonią Białystok przyszło wywalczone w doliczonym czasie zwycięstwo ze Śląskiem Wrocław, a po nim nastała długa seria przegranych. Komplet punktów wywozili z Łodzi kolejno Warta Poznań, Lech Poznań, Stal Mielec, Piast Gliwice, Górnik Zabrze i w ostatniej kolejce Korona Kielce.

Sześć porażek z rzędu na własnym stadionie mogło pozostawić w drużynie bolesny ślad. Przed meczem z Puszczą istniały uzasadnione obawy, że mimo dwumiesięcznej przerwy rany nie zdążyły się jeszcze zabliźnić, a w głowach zawodników przeważać będzie myśl o uniknięciu siódmej kolejnej przegranej. To z kolei mogłoby zachwiać pewnością siebie widzewiaków i doprowadzić do następnej katastrofy. Scenariusz ten zaczął spełniać się na dobre, gdy „strzał życia” oddał w 8. minucie Artur Siemaszko. Z pewnością wielu kibiców dopadło wiosenne deja vu, a przed oczami stanęła myśl o śrubowaniu haniebnego rekordu.

Na szczęście Widzew postanowił wziąć sprawy w swoje ręce i zabrał się do roboty. Piękna akcja, zakończona efektownym golem Frana Alvareza, wlała nową nadzieję, a dalsze trafienia wyjść na prostą i złapać tak dano niewidziany u tych zawodników piłkarski luz. Zespół Niedźwiedzia rozluźnił się nawet do tego stopnia, że w końcówce stracił koncentrację i nieco kuriozalną bramkę. Uniknęli jednak nerwowego finiszu, ponieważ chwilę później sędzia Piotr Lasyk zakończył zawody.

Wygrana z Puszczą sprawia, że w końcu widzewiacy mogą raz na zawsze zapomnieć o wstydliwej wiośnie. Choć było to spotkanie inaugurujące sezon 2023/2024, prawdziwe nowe otwarcie nastąpi dopiero teraz. Do kolejnych pojedynków RTS przystąpi już bez bagażu mentalnego, odzyska zaufanie do samego siebie, co może mu tylko pomóc. Nie oznacza to oczywiście, że teraz kibice zobaczą drużynę rozjeżdżającą przeciwnika za przeciwnikiem niczym buldożer. Wciąż trzeba pracować nad mankamentami, których w grze nie brakuje. Chociażby w działaniach obronnych. Przed łodzianami jeszcze niejeden trudniejszy moment, ale przynajmniej cała społeczność widzi już światło w tunelu. Gdyby beniaminek z Niepołomic zdobył w niedzielę punkty w swoim pierwszym meczu w Ekstraklasie w historii, mogłoby dojść do trzęsienia ziemi. A tak ruchy sejsmiczne w „Mieście Włókniarzy” zostały na jakiś czas zażegnane.

Właśnie dlatego ten mecz był tak ważny…